Hiphop contest – Dakar – Muriels artiestenleven #60
Deze performance licht ik graag even apart uit 🙂
Want ons optreden was de slotact van de finale van een hiphop contest van de Universiteit van Dakar. Er waren eerder zo’n 12 acts langs gekomen die avond. Allemaal studenten, mannen, die soms met zijn achten op dat podium stonden.
Hun acts waren zwaar politiek geladen. Er hadden veel rellen plaatsgevonden tussen autoriteiten en studenten en op deze plek kwam de frustratie overduidelijk tot uiting. Sommige performances leken wel kleine toneelstukjes, compleet met attributen en gemimede gebeurtenissen. Het was prachtig om te zien!
Tegelijkertijd bekroop me ook een ongelooflijk gevoel van malaise. Hoe kwam ik hier in hemelsnaam terecht? Wat had die vriend van Djibril, zelf ook rapper, gedacht toen hij mij hier uitnodigde? Wat moest ik tussen al die jonge gasten? Mijn song was ook politiek geladen maar wel op een totaal andere manier en was ook geen echte hiphop. Ik was zo terneergeslagen en zag het echt niet gebeuren.
Pboy de beatboxer en ik hadden een paar keer gerepeteerd samen. Onze performance leek me wel okay, maar heel strak was het allemaal nog niet en des te verder te avond vorderde, hoe absurder onze aanwezigheid me daar leek. Riw die met ons had meegekeken probeerde me gerust te stellen, maar kon me niet overtuigen.
Uiteindelijk konden we op en ik besloot dat als ik dan weggehoond moest worden, ik het wel in volle glorie wilde laten gebeuren, dus dat ik hoe dan ook alles zou geven.
Waar ik geen rekening mee had gehouden, was dat de mensen al totaal opgewarmd waren en er nog lang geen genoeg van hadden. Toen ik begon te vertellen kreeg ik meteen levendige reacties. Na een paar seconden werd me duidelijk dat ik die grote golf moest gaan pakken en me lekker kon laten meevoeren.
Ik heb er een ongelooflijke herinnering aan. Een paar duizend mensen en de respons was zo tof! Dit was mijn hartenwens toen ik die song ooit uitbracht. En dat ik helemaal naar Dakar moest komen, verdwaald raken bij een onwaarschijnlijke hiphop contest waar boze twintigers hun gram kwamen halen, wie had dat ooit gedacht?
Wellicht sloot de emotie juist heel goed aan en hebben we elkaar feilloos begrepen. Ook de vriend van Djibril die me had uitgenodigd was erg in zijn nopjes. Senegal, I’ll be back!
Vind je het leuk om mijn muziek, video’s, schrijverij en wilde plannen te supporten?
Check dan hier de supportpagina, alle bijdragen zijn welkom! ❤
